DEN HAAG/TILBURG (11 april 2024) – “Maar waar kan ik zien, of achterhalen dat de gemeente bij de bouw van een reeks vierkante bedrijfsgebouwen aan de Dostalstraat serieus de belangen van de omwonenden heeft meegewogen,” vroeg een verbaasde rechter vandaag tijdens een rechtszaak bij de Raad van State aan de Tilburgse advocaat.
Die schoot daarop direct in een technisch-juridische kramp en debiteerde zoveel droge bestemmingsplanregeltjes, dat zelfs rechter Jan van Breda moeite leek te hebben daar chocola van te kunnen maken. Daarop pakte een gemeenteambtenaar de microfoon, en legde hakkelend uit dat de gemeente bij het twee jaar geleden al gerealiseerde bouwplan voor een groot aantal nieuwe bedrijfsgebouwen op een braakliggend terrein aan de Dostalstraat wel degelijk rekening met de omwonenden heeft gehouden. “We hebben wat bomen langs de gevels gepland en hopen dat ontwikkelaar Waardse Nistelrode die er niet uit gaat trekken. Het bestemmingsplan maakte daar al veel mogelijk en de afwijkingen bleken erg gering. Niet erg nadelig voor de omwonenden,” aldus de Tilburgse woordvoerder.
Grijze wanden
De omwonenden waren het daar faliekant mee oneens en vinden de afwijkingen allesbehalve gering. “Wij kijken vanuit tuin en woning al twee jaar tegen een vijf meter hoge wand die pal achter onze tuin staat. Op andere plekken zijn de wanden zeven meter hoog. Het is grijs in onze tuin, alsof het altijd slecht weer is,” zei buurtbewoonster Annemarie Westerbos in Den Haag. Zij ontkende overigens dat de omwonenden daar helemaal geen bebouwing willen, “toen ik daar in 2009 kwam wonen heb ik natuurlijk het bestemmingsplan bestudeerd, maar dat maakte alleen gebouwen tot 4,5 meter met een schuin dak mogelijk. Nu staan er vierkante blokken van vijf tot zeven meter hoog.” Rechter Van Breda vroeg aan de gemeenteadvocaat waarom er hoge vierkante blokken zijn gebouwd en hoe de gemeente de belangen van zon, licht en uitzicht hebben meegewogen.
Slecht verkoopbaar
De advocaat legde uit dat bedrijfsgebouwen met een schuine kap slecht verkoopbaar bleken en dat er met hogere gebouwen kantoortjes op de eerste verdieping kunnen worden aangelegd. En om zoveel mogelijk ruimte op het binnenterrein te krijgen zijn de bedrijfsgebouwen op de erfgrens gezet, in plaats van de gebruikelijke twee meter. “Dat zijn de belangen van de ontwikkelaar, maar ik hoor nog steeds niet hoe Tilburg de belangen van de buurt heeft meegewogen,” vroeg de rechter. De gemeenteambtenaar dacht even na en zei dat de buurt nu veel minder last heeft van geluidsoverlast, omdat alle verkeersbewegingen op het binnenterrein plaats vinden. De privacy van de bewoners zou beter beschermd zijn omdat er geen ramen in de grijze wanden zitten. Volgens de raadsman van de omwonenden mochten er sowieso geen ramen aan de zijde van de woningen worden aangebracht en zouden schuine daken ook herrie tegen houden.
Reeks bomen
Uiteindelijk probeerde de gemeentewoordvoerder het nog goed te maken met de mededeling dat Tilburg op eigen initiatief een reeks bomen hebben geplant op plekken waar nog een beetje ruimte is tussen tuinen en wanden. Maar de ontwikkelaar leek daar allesbehalve blij mee, ”we moeten nog wel overleggen over die bomen. Want die staan wel op onze grond. Daar zijn we niet blij mee.” De gemeentewoordvoerder smeekte ontwikkelaar Waardse Nistelrode daarop om die bomen er alsjeblieft niet uit te trekken.
Op schoot bij ontwikkelaars
Dat was voor buurman Toine de Rooij wederom het bewijs dat Tilburg op schoot zit bij de ontwikkelaars en gewone inwoners terzijde schuift, “de gemeente gaat het alleen maar om geld, geld, geld. Wat de gevolgen voor haar burgers is kan ze geen lor schelen. Het is één grote corrupte zooi. En dan vinden ze het in de politiek vreemd dat de burger afhaakt.” De Raad van State beslist binnen enkele weken of het plan wel door de beugel kon. De kans dat de gebouwen alsnog moeten worden afgebroken lijkt klein, misschien dat gemeente en ontwikkelaar nog extra compensatie aan de omwonenden zullen moeten aanbieden. Uitspraak volgt.